Red een kind,
red een wereld

Als klein jongetje drukte hij op alle aan- en uitknopjes van de lamp, de radio en de tv. Van het koelvak in de supermarkt. Van de apparatuur in het ziekenhuis waarop diegene bij wie we op bezoek waren, aangesloten was. Omdat hij wilde weten wat er zou gebeuren. Omdat hij wilde begrijpen hoe het werkte.

Op school was hij wel geïnteresseerd in de werking van het tuimelraam, maar minder in het verhaal van de juf. Dat leidde tot problemen. De school liet een bataljon deskundigen op hem los die allemaal dezelfde conclusie trokken: Hij heeft een probleem. Hij is een probleem. Hij heeft een stoornis. Een achterstand. Een ontwikkelings-, taal-, reken-, concentratie-, informatie-, spraak- of weet ik veel wat voor een achterstand. Hij past niet binnen de marges. Hij moet naar een andere school. Dat gebeurde niet een, niet twee, maar elke keer weer.

Zijn moeder, tot wanhoop gedreven, trok noodgedwongen haar eigen plan. Omdat hij zo in techniek geïnteresseerd was vroeg ze aan een beeldhouwer in de straat, of die hem wilde leren lassen. Maar de beeldhouwer gaf hem een klompje klei en daar maakte mijn buurjongen een colibri van. Voor mij maakte hij een zwaluw. Veel mensen vonden die zo mooi, dat ze er ook een wilden. Zo kwam ik op het idee van een verkoopexpositie.

Die expositie heb ik samen met mijn buurjongen, zijn moeder, de man, de beeldhouwer, de fotograaf en een bevriende grafisch vormgever serieus aangepakt. Met een echte catalogus, echte foto’s, met een huiskamer ingericht als een echte galerie. Er zijn serieuze uitnodigingen verstuurd en echte prijzen gevraagd. En de expositie werd een succes.

Dat heeft iets teweeg gebracht. Mijn buurjongen, die tot dan toe elke godganse dag van zijn leven te horen had gekregen dat hij iets niet kon, werd door die expositie plots ondergedompeld in positieve, oprechte aandacht voor iets wat hij wel kon. Dat heeft hem trots gemaakt. Met de verkoop van die beeldjes heeft hij geld verdiend. Dat heeft zijn idee over zijn toekomst beïnvloed. Op een positieve manier.

Nu wil ik met Lust en Kikke vaker exposities organiseren voor bijzondere kinderen die kunst maken.